Հեջֆոնդերը (hedge funds) ներդրումային հիմնադրամներ են, որոնք օգտագործում են բազմազան ներդրումային ռազմավարություններ՝ մեծ շահույթ ստանալու նպատակով։ Դրանք նախատեսված են հիմնականում բարձր կարողություն ունեցող անձանց և ինստիտուցիոնալ ներդրողների համար, քանի որ պահանջում են մեծ գումարային ներդրումներ և ունեն բարձր ռիսկայնություն։ Հեջֆոնդերը հատուկ կարգավորումներ չունեն և ունեն ավելի մեծ ազատություն ներդրումային գործիքների ընտրության հարցում։
Հիմնական գործառույթներ և բնութագրեր
- Բազմազան ռազմավարություններ: Հեջֆոնդերը օգտագործում են տարբերակված և հաճախ բարդ ներդրումային տեխնիկա՝ ներառելով ինչպես երկարաժամկետ (long positions), այնպես էլ կարճաժամկետ (short positions) ներդրումներ, լծակներ (leverage), ածանցյալ գործիքներ և այլ։
- Լծակների կիրառություն: Հեջֆոնդերը կարող են օգտագործել պարտքային միջոցներ՝ իրենց ներդրումային պորտֆելը մեծացնելու նպատակով, ինչը մեծացնում է ինչպես շահույթի, այնպես էլ ռիսկի չափը։
- Կարճ և երկար դիրքերի օգտագործում: Դրանք կարող են շահույթ ստանալ ոչ միայն գների աճից, այլև անկումից՝ օգտագործելով կարճ վաճառքի մեթոդը (short selling), ինչը նշանակում է ակտիվները պարտքով վերցնել և վաճառել՝ ակնկալելով գների անկում։
- Տարբեր շուկաներ: Հեջֆոնդերը կարող են ներդրումներ կատարել տարբեր շուկաներում՝ ներառյալ ֆոնդային, ապրանքային, արտարժույթի և այլ շուկաներ։
- Բարձր ռիսկային: Քանի որ հեջֆոնդերը հիմնականում կենտրոնացած են բարձր շահույթի վրա, դրանց ռիսկայնությունն ավելի մեծ է, քան ավանդական ներդրումային հիմնադրամներինը։
Ինչպես են դրանք աշխատում
- Ներդրումային ռազմավարություն: Հեջֆոնդերի կառավարիչները մշակում են ռազմավարություն՝ շահույթ ստանալու համար՝ անկախ շուկայի ուղղությունից։ Օրինակ, նրանք կարող են գնել ակնհայտ արժեք ունեցող ակտիվներ և միաժամանակ վաճառել այն ակտիվները, որոնք գնահատվում են ավելորդ։
- Կառավարման վարձատրություն: Հեջֆոնդերը սովորաբար վճարում են երկու տեսակի վարձատրություն՝ կառավարման վճար և շահաբաժնային վարձատրություն։ Կառավարման վճարը սովորաբար կազմում է հիմնադրամի ակտիվների մի տոկոսը (օրինակ՝ 2%), իսկ շահաբաժնային վարձատրությունը՝ շահույթի մի մասը (օրինակ՝ 20%)։
- Փակվածություն: Հաճախ հեջֆոնդերը ներդրումների փակվածություն են ունենում, այսինքն՝ ներդրողները կարող են իրենց գումարները դուրս բերել միայն որոշակի ժամանակաշրջանից հետո։
Հեջֆոնդերը հիմնականում կենտրոնացած են բարձր ռիսկային գործարքների վրա, բայց ճիշտ կառավարման դեպքում դրանք կարող են ապահովել բարձր շահույթներ։
