Երևանում, Հրազդան գետի վրա, վերականգնման աշխատանքներից հետո վերաբացվել է Կարմիր կամուրջը՝ քաղաքի ամենահին պահպանված և ազգային հուշարձան համարվող միջնադարյան կառույցը։
Վերականգնման աշխատանքները ֆինանսավորվել են բարերար Յուրի Աֆրիկյանի կողմից, և գործընթացի ընթացքում պահպանվել են բոլոր արժեքավոր պատմական շերտերը։ Կամուրջը թվագրվում է 10–13-րդ դարերով և համարվում է միջնադարյան Հայաստանի ամենամեծ ինժեներական կառույցներից մեկը․ այն ունի 11 մետր բարձրություն, մոտ 80 մետր երկարություն և 6.5 մետր լայնություն։
Կարմիր կամուրջը միացնում էր Հրազդանի կիրճի ափերը, ապահովելով ուղի Երևանի ամրոցից դեպի Աարարատյան հովիտ։ Այն ռազմավարական նշանակություն էր ունեցել, ծառայում էր առևտրային քարավաններին, զորքերին, զենքի և բեռների փոխադրմանը։
Պատմության ընթացքում կամուրջը ենթարկվել է երկրաշարժերի և այլ աղետների։ 1679 թվականի աղետալի երկրաշարժից հետո այն ամբողջությամբ վերականգնվել է բարերար Խոջա Փլավիի (Հակոբ Քանաքեռցի) կողմից, որի անունը որոշ դեպքերում կապված է կամրջի հետ։ «Կարմիր կամուրջ» անվանումը կապված է թրծված աղյուսի և կարմիր տուֆի օգտագործման հետ։
Խորհրդային լուսանկարներում Կարմիր կամուրջը երևում է որպես երկու կենտրոնական կամարով կառույց, մինչդեռ պատմության ընթացքում այն ունեցել է եռակամար և չորս կամար տարբերակներ։ Վերականգնումից առաջ՝ 2024 թվականին, մնացել էին միայն մեծ հարավային կամարը և հյուսիսային խցիկը՝ կառուցվածքը սպառված էր փլուզման վտանգով։
Վերանորոգումը հնարավորություն է տվել վերականգնել կամուրջը իր պատմական տեսքով և ապահովել նրա շարունակական պահպանությունը՝ որպես Երևանի մշակութային ժառանգության կարևոր տարր։
